زگیل تناسلی در زنان چگونه درمان می‌شود؟ راهنمای کامل پزشکی

تشخیص زگیل تناسلی در زنان چگونه است؟

پزشک معمولاً زگیل‌های تناسلی خارجی را با مشاهده تشخیص می‌دهد و ممکن است برای تایید تشخیص، نمونه برداری هم انجام دهد. اما تشخیص زگیل‌های داخلی چالش‌برانگیزتر است.

• پاپ اسمیر: انجام منظم آزمایش پاپ اسمیر برای زنان بسیار مهم است. این آزمایش‌ها می‌توانند به یافتن تغییرات ناشی از زگیل تناسلی در واژن و دهانه رحم کمک کنند. همچنین می‌توانند علائم اولیه سرطان دهانه رحم را تشخیص دهند. در طول آزمایش پاپ اسمیر، وسیله‌ای به نام اسپکولوم واژن را باز نگه می‌دارد. سپس، متخصص زنان یا ماما می‌تواند مجرای بین واژن و رحم، یعنی دهانه رحم یا سرویکس (cervix) را ببیند. سپس با یک ابزار دسته بلند، نمونه کوچکی از سلول‌های دهانه رحم را جمع‌آوری می‌کند. این سلول‌ها با میکروسکوپ از نظر تغییرات سلولی بررسی می‌شوند.
• تست HPV: تنها برخی از انواع ویروس HPV تناسلی با سرطان دهانه رحم مرتبط هستند. در تست HPV، نمونه‌ای که از سلول‌های دهانه رحم در طول آزمایش پاپ اسمیر گرفته می‌شود، از نظر وجود گونه‌های سرطان‌زای HPV بررسی می‌شود.
  اغلب این آزمایش برای زنان بالای 30 سال انجام می‌شود و برای سنین پایین‌تر به اندازه این سن مفید نیست. چرا که در سنین پایین‌تر، HPV معمولاً بدون درمان از بین می‌رود. پزشک ممکن است درخواست معاینه با آنوسکوپ را برای مشاهده داخل مقعد و بررسی از نظر زگیل بدهد.

اگر فکر می‌کنید به زگیل تناسلی مبتلا هستید، مهم است که به پزشک مراجعه کنید. سایر عفونت‌های مقاربتی نیز ممکن است شبیه به زگیل به نظر برسند؛ بنابراین تشخیص دقیق برای دریافت درمان مناسب، اهمیت دارد.

آیا زگیل تناسلی زنان درمان دارد؟

زگیل تناسلی ممکن است خودبه‌خود با کمک مبارزه سیستم ایمنی، بهبود پیدا کند. اما گاهی نیز ممکن است بزرگ‌تر یا منتشر شده و برای شما ایجاد ناراحتی کند. درمان در صورت نیاز، باید توسط پزشک تجویز شود. پزشک متخصص زنان در این مورد آگاهی لازم را به شما خواهد داد.
به خاطر داشته باشید که درمان زگیل تناسلی یک درمان قطعی نیست. از بین بردن زگیل، احتمال انتشار عفونت را کاهش می‌دهد ولی خودِ ویروس HPV را از بین نمی‌برد و درمانی برای خودِ ویروس وجود ندارد.

روش‌های درمان زگیل تناسلی زنان کدامند؟

درمان‌های مختلفی برای از بین بردن زگیل تناسلی وجود دارد و نوع درمانی که دریافت خواهید کرد، بستگی به شکل و محل زگیل‌ها دارد. شما حتی ممکن است به چند روش درمانی نیاز داشته باشید. در ادامه روش‌های مختلف موجود برای درمان زگیل تناسلی می‌پردازیم.

داروهای موضعی (پوستی)

برای درمان زگیل‌های تناسلی روی پوست، می‌توان از برخی داروهای موضعی اعم از کرم، پماد یا محلول استفاده کرد. این داروها فقط با نسخه پزشک قابل مصرف هستند و در برخی موارد نیز پزشک باید محلول را در مطب برای شما استفاده کند. از جمله این داروها می‌توان به ایمی‌کوئیمود با نام تجاری آلدارا (Imiquimod) و پدوفیلین (Podophyllin) اشاره کرد.

استفاده از محلول پدوفیلین در بارداری ممنوع است. درمان‌های دیگری مانند اسید استیک و … درمان‌های نسل جدید که تمامی درمان‌های مذکور باید توسط پزشک تجویز شده و طبق دستور وی انجام شود تا عوارض درمان به حداقل رسیده و نتیجه حداکثر باشد.

کرایوتراپی یا منجمد و فریز کردن

در کرایوتراپی، با استفاده از نیتروژن مایع، زگیل منجمد شده و از بین می‌رود. در واقع انجماد در اطراف زگیل تاول ایجاد می‌کند. زمانی که پوست بهبود می‌یابد، زگیل‌ها می‌ریزند و پوست جدید ظاهر می‌شود. ممکن است لازم باشد این درمان تکرار شود. عوارض جانبی اصلی کرایوتراپی شامل درد و تورم است.

جراحی

برای درمان زگیل‌هایی که بزرگ هستند یا به سایر درمان‌ها پاسخ نداده‌اند، می‌توان از روش جراحی استفاده کرد. طی جراحی، زگیل‌ها بریده می‌شوند و برای این کار نیاز به داروی بی‌حسی دارید. بعد از جراحی، ممکن است درد داشته باشید.
یک روش جراحی به نام لیپ یا برش الکتروسرجیکال حلقه‌ای نیز وجود دارد که ممکن است برای ازبین‌بردن زگیل‌های روی دهانه رحم (سرویکس) مورد استفاده قرار گیرد.

لیزر

در این روش از اشعه لیزر برای حذف زگیل استفاده می‌شود. اشعه لیزر عروق خونی ریز داخل زگیل را از بین برده و خونرسانی آن را قطع می‌کند. این روش ممکن است گران باشد و معمولا برای درمان زگیل‌های گسترده یا مواردی که درمان آن‌ها دشوار است استفاده می‌شود.

الکتروکوتر

روشی است که با کمک جریان الکتریکی، زگیل‌ها را می‌سوزاند و از بین می‌برد. ممکن است بعد از آن، کمی در و ورم در محل داشته باشید.

سایر درمان‌ها

اگر به دنبال درمان‌های خانگی برای ازبین‌بردن زگیل تناسلی هستید، بهتر است ابتدا با پزشک خود مشورت کنید تا از درمان مورد نیاز خودتان و اثربخشی هر درمان برای شرایط خود مطمئن شوید.

هشدار: درصورتی‌که باردار هستید یا قصد بارداری دارید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. بعضی از درمان‌ها ممکن است برای شما مناسب نباشد.

متن انگلیسی:

Although 90% of HPV infections are cleared within two years of infection, it is possible for a latency period to occur, with the first occurrence or a recurrence happening months or even years later.

ترجمه متن:

 

اگرچه ۹۰٪ عفونت‌های HPV ظرف دو سال پس از عفونت از بین می‌روند، اما ممکن است یک دوره نهفتگی رخ دهد، به این صورت که اولین بروز یا عود بیماری ماه‌ها یا حتی سال‌ها بعد رخ دهد. منبع

نکات مهم برای جلوگیری از عود یا انتقال ویروس HPV

همانطور که گفتیم، درمان‌های زگیل تناسلی ویروس HPV را از بین نمی‌برند و ممکن است پس از درمان مجدد زگیل تناسلی عود کند. اما میزان عود، بستگی به چند عامل از جمله موارد زیر دارد:

• وضعیت ایمنی سلامت عمومی شما
• سابقه واکسیناسیون HPV
• سویه HPV عامل زگیل در شما (برخی سویه‌های خاص HPV احتمال عود بالاتری دارند)
• تعداد دفعات رابطه جنسی با شریک جنسی آلوده
• استفاده از کاندوم
• بار ویروسی (تعداد ذرات ویروسی که در بدن شما وجود دارد)

برای جلوگیری از انتقال ویروس، لازم است به نکات زیر توجه کنید:

• برای رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید. البته در نظر داشته باشید اگر ویروس روی سطح پوست باشد، کاندوم از انتقال آن جلوگیری نمی‌کند.
• واکسن HPV بزنید.
• به‌صورت منظم، مراقبت‌های لازم از نظر بیماری‌های مقاربتی را دریافت کنید.
• با یک شریک جنسی ارتباط داشته باشید.
• از دوش واژینال استفاده نکنید؛ چون با بر هم زدن تعادل طبیعی محیط واژن، ریسک عفونت را بالا می‌برد.

بایدهای و نبایدها در طول درمان زگیل تناسلی

چه زمانی به پزشک یا متخصص زنان مراجعه کنیم؟

در صورت بروز موارد زیر، باید به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید:

• سوزش، خارش یا خونریزی در اطراف ناحیه تناسلی، واژن یا مقعد
• رابطه جنسی دردناک
• ادرار دردناک
• تغییر در جریان طبیعی ادرار که بهبود نیافته باشد
• ترشحات غیرمعمول یا بدبوی واژن
• قرمزی، درد یا تورم واژن
• مشاهده توده یا زائده بدون درد در اطراف واژن یا مقعد
• داشتن شریک جنسی مبتلا به زگیل تناسلی

توصیه‌ای از تیم دارو دات کام به شما

هزاران نفر هر ساله به زگیل تناسلی مبتلا می‌شوند و هزاران نفر دیگر نیز به ویروسی که باعث ایجاد آن می‌شود (HPV)، مبتلا هستند. زگیل‌های تناسلی ممکن است تا ماه‌ها – گاهی سال‌ها – پس از عفونت ظاهر نشوند. هنگامی که متوجه شدید که به زگیل تناسلی و HPV مبتلا هستید، باید این مسئله را با شریک جنسی خود به اشتراک بگذارید. پزشک می‌تواند به شما پیشنهاداتی برای جلوگیری از شیوع این عفونت مقاربتی (STI) ارائه دهد. همچنین می‌توانید اقداماتی را برای کاهش خطر ابتلا به سایر بیماری‌های مقاربتی انجام دهید.